Corona rellen

De coronarellen, alhoewel je volgens velen dat niet zo mocht noemen, omdat het niets met de corona te maken zou hebben waren voor velen een complete verrassing. Als politici, bestuurders, ordehandhavers, maar ook al die social media reaguurders de geschiedenis hadden gekend, dan hadden ze geleerd dat dit vrijwel onvermijdelijk was. Sociale onrust hoort bij pandemieën. Dat is louter een constatering en geen goedpraten.

Er werden qua intensiteit vergelijkingen getrokken met de krakersrellen van de jaren 80. De rellen tijdens kroning van Beatrix, de zogenaamde kroningsrellen. Of die vergelijking klopt is maar de vraag. Hoe meet je intensiteit van rellen?  Is de duur leidend of de grote van de groep? Of de aangerichte schade? Maar de aanleiding was echt anders van aard. Je zou kunnen zeggen dat de krakers – en de kroningsrellen, die in elkaar overliepen, waren ideologisch gemotiveerd, gericht tegen “het kapitaal” en een schrijnend woningtekort. En ongetwijfeld zullen er ook toen mensen tussen gelopen hebben die louter en alleen kwamen om te rellen.

De overeenkomst tussen beide is de reactie vanuit de samenleving. Tuig, crimineel, hersenloos, dat waren nog wel de minste kwalificaties die de ronde deden. Politici, bestuurders, social media reaguurders, ze verdrongen zich voor de microfoon om in overtreffende trap “de relschoppers” te kwalificeren en de rechters op voorhand van advies te dienen over de op te leggen straffen, variërend van een taakstraf tot het herinvoeren van de doodstraf. Het leger moest erop afgestuurd worden. We drijven af richting een burgeroorlog.  Stoere jongens, ferme taal.

Protesten, rellen, complottheorieën ze horen bij pandemieën. De pest, de Spaanse griep, ebola, de Mexicaanse griep, ze hebben met elkaar gemeen dat na verloop van tijd mensen in opstand kwamen tegen de genomen maatregelen. Zeker wanneer mensen de maatregelen disproportioneel vonden of het gevoel hadden dat zij daar extra het slachtoffer van werden. Rond pandemieën ontstaan altijd complottheorieën. Nu, maar dat was in de middeleeuwen niet anders. Is dat dommigheid? Wappies gedrag? Of is er iets anders aan de hand? Zou het ook te maken kunnen hebben met angst? Angst voor dit virus dat je ziek kan maken en waar je aan dood kunt gaan. En we weten angst is een slechte raadgever. Onzekerheid over de toekomst? Mijn baan, mijn school, komt dat allemaal wel goed? Gebrek aan perspectief, wanneer komen we hieruit en hoe komen we hieruit?  Begrijpen we dat al deze gevoelens vroeg of laat een uitlaatklep moeten vinden? Niets van dat alles hoorde ik terug in de reacties van de verantwoordelijke bestuurders. Het was stoere jongens ferme taal!