Zondagmiddag

De wolk schuift achter
de vaalgroene laat-augustus
boom, voor de strak
blauwe hemel,
terwijl de was hangt 
te drogen aan de lijn. 

De kraai zijn krijsende
stem laat horen, de
rook omhoog slingert uit
de brandende sigaar, het
bier doodslaat in het glas
van de vettigheid op mijn lippen. 

De zon groet de avond
terwijl de schaduwen
steeds langer worden,
de temperatuur afdaalt,
schenk ik nogmaals in,
slaap jij de dag door. 

Bij het ontwaken streelt
een oude zondaggeur van
groentesoep onze zintuigen,
bedrijven wij de liefde
in een eindeloze
afwezigheid van tijd.